herinnering
vandaag heel even een herinnering
toen was ik vier
papa bij het hek
mama ergens thuis
toen hadden we er nog geen vier
vandaag heel even de herinnering
ik ben nu vijf
mama brengt me naar school
ik voelde me een beetje bijzonder
is dit een nieuw begin.. ?
vandaag een foto gevonden van toen
ik kan al schrijven en lezen
ik ben zes ,bril en beugel
ik weet nog dat je moet lachen
nu zijn er de kinderen
van vier,vijf,zes, zeven
en elke dag de wereld draait door
komt tot leven.....
mijn herinnering aan beelden vervagen
nog even en ik moet alles gaan vragen.
het hek van de school is weggehaald.
toen was ik vier
papa bij het hek
mama ergens thuis
toen hadden we er nog geen vier
vandaag heel even de herinnering
ik ben nu vijf
mama brengt me naar school
ik voelde me een beetje bijzonder
is dit een nieuw begin.. ?
vandaag een foto gevonden van toen
ik kan al schrijven en lezen
ik ben zes ,bril en beugel
ik weet nog dat je moet lachen
nu zijn er de kinderen
van vier,vijf,zes, zeven
en elke dag de wereld draait door
komt tot leven.....
mijn herinnering aan beelden vervagen
nog even en ik moet alles gaan vragen.
het hek van de school is weggehaald.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, juni 07, 2011 16:56 |
| Herinneringen vervagen en komen dan plots weer glashelder bovendrijven. Tja.. en dan is zo''n hek zomaar weg. Mooi gedaan. switi lobi |
|
| windwhisper: | Dinsdag, juni 07, 2011 07:36 |
| al die herinneringen ze kunnen je overspoelen... lieve groet Cobie een mooike |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hilde wendt | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||