13 kleine kuikentjes
Het waren er eerst dertien
Ze waren zo leuk om te zien
De volgende dag waren er twee verdwenen
Verdronken in de waterbak
Domme pech
Twee kuikentjes weg
Toen waren het er nog elf
Ze waren nog steeds erg leuk
Dat spreekt vanzelf
De volgende dag waren het er nog maar tien
Waarschijnlijk is er één buiten de ren gekomen
We hebben hem nooit meer gezien
De volgende dag verdween er nog één
Een rat had hem te pakken gekregen
De veertjes waren achter gebleven
En nu een volle week hebben we negen kuikentjes
Zo leuk om te zien
Ze krijgen al vleugeltjes, zo klein
Helaas hun vader kon ze niet waarderen
Jaloerse papa haan, vol venijn
De natuur heeft ingegrepen
Een vos heeft Joop de haan in zijn nek geknepen
Dat heeft hem de das omgedaan
En hij is ten hemel gegaan
Joop was namelijk uit het hok gezet
Omdat hij niet van zijn kinderen af kon blijven
Helaas komt dit in de mensenwereld ook voor, dit verdriet
Een vreselijke gelijkenis, is 't niet?
Reacties op dit gedicht
| Fonstw: | Donderdag, juli 05, 2012 22:59 |
| Helaas gebeurt dat soms ook bij mensen ja. Verdinken, Kinderen die weglopen en verdwijnen, moord, ect... Mooi geschreven trouwens! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, maart 27, 2012 14:40 |
| joh goed vertelt!! | |
| windwhisper: | Woensdag, juni 08, 2011 04:48 |
| potjandorie wat een verhaal, gelijkenis aan wat er toch veel vaker dan we denken kan gebeuren Wytske je hebt het op een duidelijke manier verteld, zo aandoenlijk die kleine kuikentjes lieve groet en goede morgen Cobie kuzzz |
|
