Lijntjestrekker.
Gebroken schouders zijn overdreven, wanneer gespiegeld aan de meningen van de duizenden omstanders. Oren kunnen niet uitgeschakeld zolang alle informatie verzameld en verwerkt dient te worden; maar ook dat is iets wat iedereen zou moeten kunnen. En zo werd het traag verdagen van de uren ook een stelselmatig verdrijven van gedachten, zinnen ooit iets te hard uitgesproken en het blijft drijven, die beloftes zo hard gebroken over het spiegelgladde ijs. Als het water geweest was, waren we er nooit op gaan staan. Het is zo enorm afgedaan hier nu alles terechtgesteld is.
Er hangen briefjes aan de muur, omdat ik ze schrijven moest. Alle mooie dingen, alle sterke punten, al het speciale dat een ego uniek maakt en het vormt een prachtig egaal wit behang.
Wie binnen lijntjes leeft, kan alleen maar uitschieten op bevel.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, maart 01, 2015 19:56 |
| Prachtig Heel graag (nog) gelezen |
|
| nana: | Vrijdag, juni 10, 2011 23:25 |
| ja! mooi, sterk geschreven -als het water geweest was, waren we er nooit op gaan staan... wow, mooie zin liefs nana |
|
| ijsbloem: | Vrijdag, juni 10, 2011 23:19 |
| behang wat maakt het uit ik heb nog een snelweg die gedaan moet worden:D |
|
| ijsbloem: | Vrijdag, juni 10, 2011 23:18 |
| de achterkant van de woorden vind ik elke keer kunstig en achter dat witte hang leeft een persoon zonder beeld maar de kreukels vertellen geef acht:D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||