Toch weer terug
Ik red me niet alleen
Dacht dat het goed ging
Maar dat bleek niet het geval
Toen de auto om de hoek verdween
Ik dacht dat mijn leven op orde was
Een lieve, leuke vriend
Goede vriendinnen, en...
Ik sta voor de klas.
Maar toen de auto om de hoek verdween
Bleek hoe breekbaar ik nog was
Hoe mijn ouders me beschermden
En nu kan ik nergens heen.
Het diepe gat blijkt nog steeds te bestaan
Mijn ouders beschermden me ertegen
Maar het ging mis, zodra om de hoek verdwenen.
Nu voel ik me weer eenzaam.
Dacht dat het goed ging
Maar dat bleek niet het geval
Toen de auto om de hoek verdween
Ik dacht dat mijn leven op orde was
Een lieve, leuke vriend
Goede vriendinnen, en...
Ik sta voor de klas.
Maar toen de auto om de hoek verdween
Bleek hoe breekbaar ik nog was
Hoe mijn ouders me beschermden
En nu kan ik nergens heen.
Het diepe gat blijkt nog steeds te bestaan
Mijn ouders beschermden me ertegen
Maar het ging mis, zodra om de hoek verdwenen.
Nu voel ik me weer eenzaam.
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Zondag, juni 12, 2011 21:28 |
| de auto is haast een statussymbool aan het worden::)) gr eddie |
|
| trucker klaas: | Zondag, juni 12, 2011 16:56 |
| een beetje loslaten vergemakkelijkt de volgende stap ;) sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dominique_1992 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||