Vroeger was het leven
vol zonneschijn …
maar nu in het heden …
doet het me welééns pijn

ik had veel plezier
toen was ik nog maar een kind
ik was aangenaam gezelschap
voor mijn medemens …

nu is het helemaal anders …
ik ben geen toffe meid meer
ik ben niet meer zoals vroeger
ik ben veranderd …

van tof
ging ik
naar niet meer aangenaam
naar gehaat worden …

daarvoor laat ik tranen
staat wenen zo dicht bij mij …
want …
mensen moeten niets van mij weten

Ik heb geen vrienden …
en jaag mensen van me weg …
het doet me pijn
maar toch …
kan ik niet anders zijn …

ik wil veranderen
maar ik kan het niet …
ik zal zo verder blijven leven
en …
mezelf zal steeds zorgen
voor verdriet!