ik lief je kleuren
het tegenlicht in de ochtend
tongt mintgroen door de split
van je zwart kleed
prest je borsten aan de
slagader van de hemel
delen zijn god en niet te ontwijken
want naakt en zonder haast
escaleert dit leprozenjaar
een vlucht uit je handen
ik lief je kleuren
en je spant kaneelbeige geeuwen
tussen de banen van vergeten dagen
lummelend aan de rand van de stad
wijl anderen zich in maskers persen
ben jij het ruisen van zijde en water
met tussen je dijen de smaak van
verbrande lendenen, magnesium-
bliksems op vrijdagmiddag waar
twee ontbladerde lijven mysterie vieren
‘s morgen tussen scharlakenrode lakens
het gehuil van wolven op onze zielen geëtst.
sunset 14-06-2011
Reacties op dit gedicht
| nachtbrakertje: | Donderdag, juni 16, 2011 09:56 |
| oh, dit is een mooie van jou, graag gelezen, liefs van moi | |
| verhavert: | Dinsdag, juni 14, 2011 21:11 |
| heerlijk dicht | |
| Zelfexpressie: | Dinsdag, juni 14, 2011 19:51 |
| Creatief gedaan, erg mooi | |
| kelo ami: | Dinsdag, juni 14, 2011 17:55 |
| graag gelezen groetjes kelo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||