Jij,bent als de wind,
ik kan je niet vastpakken,maar blijf je voelen
Als een lentezon die mij verleid om naar buiten te gaan
Als de bloemen die ik nu in mijn tuin zie staan
Maar ook als een avond met volle maan
Veel licht,Maar toch alleen moeten staan
samen zijn wij niet meer,we zijn ons eigen weg gegaan
Maar in mijn hart,zal jij altijd blijven bestaan