Mijn tranen
Tranen vloeien langs mijn wangen,
tranen die zo naar de waarheid verlangen.
Toch blijven die gedachten vanbinnen,
ik weet niet waar ik moet beginnen.
Mijn emmertje loopt over bij het minste wat ze zeggen,
het komt gewoon, ik kan het niet uitleggen.
Ik wil wel stoppen maar ik kan het niet,
ik weet niet hoe het komt, ik heb teveel verdriet.
Steken van pijn, gehuil en gedachten,
meer kan je van mij niet verwachten.
Niemand begrijpt deze pijn,
maar voor mij moet er ook niemand zijn.
tranen die zo naar de waarheid verlangen.
Toch blijven die gedachten vanbinnen,
ik weet niet waar ik moet beginnen.
Mijn emmertje loopt over bij het minste wat ze zeggen,
het komt gewoon, ik kan het niet uitleggen.
Ik wil wel stoppen maar ik kan het niet,
ik weet niet hoe het komt, ik heb teveel verdriet.
Steken van pijn, gehuil en gedachten,
meer kan je van mij niet verwachten.
Niemand begrijpt deze pijn,
maar voor mij moet er ook niemand zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: White_Devil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||