Vocale zelfcensuur
~~~
De pen die ik hier hanteer schrijft de woorden neer die ik niet meer gesproken krijg.
De met hartstoch gevormde letters aaneengeregen tot zeemzoete woorden vinden geen toehoorder meer.
De gouden tip van mijn pen krast ze op dit maagdelijk vel wit papier. Elke pennestreek laat een onuitwisbaar inkspoor na.
Het krassende geluid van de pennepunt op het papier is een pijnlijke herinnering aan mijn eigen vocale censuur.
Elk gepend alleenstaand woord betekent niets. Echter in de juiste volgorde gezet hebben ze een enorme impact op de lezer.
"ik hou van jou"
De pen die ik hier hanteer schrijft de woorden neer die ik niet meer gesproken krijg.
De met hartstoch gevormde letters aaneengeregen tot zeemzoete woorden vinden geen toehoorder meer.
De gouden tip van mijn pen krast ze op dit maagdelijk vel wit papier. Elke pennestreek laat een onuitwisbaar inkspoor na.
Het krassende geluid van de pennepunt op het papier is een pijnlijke herinnering aan mijn eigen vocale censuur.
Elk gepend alleenstaand woord betekent niets. Echter in de juiste volgorde gezet hebben ze een enorme impact op de lezer.
"ik hou van jou"
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zaterdag, juni 18, 2011 09:12 |
| nu nog de beoogde lezer(es) voor het beste resultaat ;) groet ,klaas |
|
| windwhisper: | Zaterdag, juni 18, 2011 06:55 |
| ik vind het ontroerend lieve groet en goede morgen Cobie |
|
| ela: | Zaterdag, juni 18, 2011 00:53 |
| Als de pen de juiste woorden vind is de schrijver dokter van de lezer. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Heraldo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||