Strijden
Strijden
Boos, teleurgesteld en nog meer,
ik weet het niet deze keer.
Geestelijk kan ik geen steun zijn,
daardoor voel ik me schuldig en klein.
Vechten moeten we, hadden we gezegd,
dat is nu, het vuur word voor ons neergelegd.
Help je mee, er door te komen?
daarna, door het bos met z'n hoge bomen.
Samen..... onze band kan niet stuk,
dat gaat niemand lukken, we gaan weer voor geluk.
Blijf geloven en gedreven,
dan lukt het, jij en ik in elkaars leven.
LOVE YOU xxx
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Red_Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||