Eenzaam sterven
zal ik leven
zal ik sterven
zonder niemand om mij heen
zonder kinderen, zonder man …
als ik oud ben en versleten
heb ik geen familie meer om mij heen …
ik zal …
eenzaam sterven …
Vrienden zal ik nooit hebben
nooit kan ik vriendschapsbanden maken
en ik kan ze niet houden …
mensen willen niets van me weten
ik zal …
héél alleen
sterven …
Als een eenzaat
leef ik nu al mijn leven
enkel ouders en grootouders om mij heen
en later …
op de wereld ben ik héél alleen
en zo …
zal ik ook sterven …
want …
nooit zal ik een gezin hebben …
geen dochters, geen zonen
geen man om mij heen
op de wereld zal ik later staan
alleen
En als ik oud genoeg ben
het tijd is om te gaan …
dan zal ik …
eenzaam en alleen …
vredig heengaan …
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Donderdag, oktober 05, 2017 13:00 |
| Eens kom je hem tegen zomaar uit het niets jullie blikken zie geen een En zomaar ben je niet meer alleen. Liefs van Jadzia |
|
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, juni 20, 2011 02:45 |
| En plots staat hij daar! Liefs, Jacky |
|
| zomerkind: | Zondag, juni 19, 2011 21:26 |
| ach anootje je bent nog jong::) tijd zat en kerels zat ::) liefs eddie |
|
| Wonderfull: | Zondag, juni 19, 2011 20:58 |
| Zeg nooit,nooit...mooi geschreven.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||