JIJ JIJ EN JIJ...
een boek kan gesloten worden
als de muziek zwijgt
en een zucht is hoorbaaar
het is voorbij
een nieuw leven kan beginnen
de stilte is gevallen
de spreker zijn zegje zegt
is mijn leven met jou voorbij.
jij die niet meer belt
jij die niet meer lacht
jij die niet meer scheld
jij die de tranen van verdriet
in mijn ogen bracht
een stukje jeugd is weggevaagd
door de ziekte overwonnen
je had er zelf ook genoeg van
en was al aan een afscheid begonnen
ik zeg vaarwel maar met een lach
omdat ik weet en voel
dat ik je ooit weer zal ontmoeten
op een dag.
©
leny kruis
Reacties op dit gedicht
| B.B boy: | Dinsdag, juni 21, 2011 19:09 |
| Klopt en daarom is het ook zo mooi omdat je het zo herkenbaar is. | |
| klapdoos: | Dinsdag, juni 21, 2011 19:04 |
| b.b. ik denk dat het voor iedereen herkenbaar is die dierbaren verloren zijn, dank voor je reactie, groet van leny | |
| klapdoos: | Dinsdag, juni 21, 2011 19:04 |
| windwhisper, ik zeg nooit vaarwel, altijd tot ziens.... dank voor je reactie |
|
| B.B boy: | Dinsdag, juni 21, 2011 18:12 |
| mooi geschreven zeg! herkenbaar ook groet B.B boy |
|
| windwhisper: | Dinsdag, juni 21, 2011 17:36 |
| ja afscheid nemen maar dan is er toch het gemis, geen belletje meer, geen lach, geen moppers lieve groet en sterkte, (tot weerziens klinkt het in jou ) Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||