Smachtend Hart
Het vuur die hij aanwakkerde is nooit meer te blussen,
zijn tedere aanrakingen, passionele kussen...
Mijn gedachten zijn gevuld met beelden van voorheen,
maar nu ben ik helemaal van steen...
Niemand zal ooit nog de sleutel krijgen tot mijn hart,
alleen nog verdriet en smart...
Omdat hij me ooit liet geloven,
omdat hij me ooit liet beloven,
Dat we de enige waren voor elkaar,
tja, hij doet maar...
zijn tedere aanrakingen, passionele kussen...
Mijn gedachten zijn gevuld met beelden van voorheen,
maar nu ben ik helemaal van steen...
Niemand zal ooit nog de sleutel krijgen tot mijn hart,
alleen nog verdriet en smart...
Omdat hij me ooit liet geloven,
omdat hij me ooit liet beloven,
Dat we de enige waren voor elkaar,
tja, hij doet maar...
Reacties op dit gedicht
| martina...: | Maandag, mei 20, 2002 20:26 |
| egt heel erg mooi... | |
| maniac: | Dinsdag, mei 07, 2002 01:30 |
| Mooi gedicht, dit is liefdesverdriet, precies zoals het voelt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~ëLLä BëLLä~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||