Laat me nu maar gaan
* Herschreven versie van het oorspronkelijke gedicht naar aanleiding van het overlijden van mijn vader.
ik kon niet meer, had geen kracht meer, laat me nu maar gaan
ik had genoeg van medicijnen, van het liggen voor het raam
mijn strijd is eindelijk gestreden, ik had genoeg van dit bestaan
gesloten zijn mijn ogen, eindelijk kan ik gaan
ik had geen zin meer in die spuiten, in dit oude, broze lijf
ik kon me haast niet meer bewegen, al m’n spieren waren stijf
ik kon haast niets meer zelfstandig, ik was een plantje zonder licht
Voorbij dit aardse leven, ik ga nu naar het licht
Ik zal ontpoppen uit dit lichaam, als een vlinder naar de zon
laat me maar los, dan is het goed zo, en vraag me niet waarom
ik ben niet bang, ‘k ben ongeduldig, voor het moois dat komen gaat
zeg nu vaarwel, en droog je tranen, want anders kom ik nog te laat
ik kon niet meer, had geen kracht meer, laat me nu maar gaan
ik had genoeg van medicijnen, van het liggen voor het raam
mijn strijd is eindelijk gestreden, ik had genoeg van dit bestaan
gesloten zijn mijn ogen, eindelijk kan ik gaan
ik had geen zin meer in die spuiten, in dit oude, broze lijf
ik kon me haast niet meer bewegen, al m’n spieren waren stijf
ik kon haast niets meer zelfstandig, ik was een plantje zonder licht
Voorbij dit aardse leven, ik ga nu naar het licht
Ik zal ontpoppen uit dit lichaam, als een vlinder naar de zon
laat me maar los, dan is het goed zo, en vraag me niet waarom
ik ben niet bang, ‘k ben ongeduldig, voor het moois dat komen gaat
zeg nu vaarwel, en droog je tranen, want anders kom ik nog te laat
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Vrijdag, juni 05, 2015 00:06 |
| wat mooi geschreven zeg. liefdevol ook. sterkte! | |
| marian: | Maandag, juni 25, 2012 15:20 |
| Hey Dick, Bij toeval ben ik weer gaan spitten in je prachtige gedichten en stuk voor stuk brengen ze mij kippenvel ! Die tijd van het berenvel zal je nog wel weten en misschien ken je mij dan ook nog wel !! ergens in 2001?...ER is veel gebeurt in die 11 jaar... Veel liefs, |
|
| Pancho v/d Post: | Woensdag, juni 22, 2011 22:23 |
| mooi schrijven dit. wens je sterkte. Pancho |
|
| Hans Winter: | Woensdag, juni 22, 2011 19:31 |
| ouder dan oud wordt de dood je vader vertrouwd, maar hem vastgehouden, ingestemd met deze je immer nog zo geliefde mens, vanuit je geschenk, zijn gave van het overgedragen bestaan, is het aan jou te laten gaan. moge je tekst in welke versie dan ook je dierbaar bij blijven, hans |
|
| Fairouz: | Woensdag, juni 22, 2011 17:30 |
| met ontroering gelezen dit persoonlijke schrijven van je. bedankt dat je dit wilde delen. vriendelijke groet, Fairouz |
|
| zomerkind: | Woensdag, juni 22, 2011 17:03 |
| mooi dick en ontroerend! gr eddie |
|
| roosjerood: | Woensdag, juni 22, 2011 16:23 |
| zo ontroerend | |
| kelo ami: | Woensdag, juni 22, 2011 15:09 |
| heel ontroerend groetjes kelo |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, juni 22, 2011 14:52 |
| prachtig verwoord dit vertrek naar het licht ! sterkte wr |
|
| windwhisper: | Woensdag, juni 22, 2011 13:57 |
| met ontroering gelezen lieve groet Cobie goede middag Dick |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Poorten | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||