<(alLeen stErVEN)>
onheilbrengende woorden
ontsnapt uit jouw mond
kunnen kwetsen en moorden
tot deze mijn hart verwond
ooit waren we samen
nu terug alleen
toen 't lot en einde kwamen
niets anders dan geween
pijn en verdriet in mijn hoofd
ik kan je geen liefde verwerven
je hebt mijn ziel geroofd
ik kan dan maar beter sterven
Reacties op dit gedicht
| white angel: | Dinsdag, mei 07, 2002 19:47 |
| :-s seg manneke ! tis nog altij ni gedaan tussen ons he ! ni zo pessimistisch doen. die raar gedichtjes van u :-s allee, kop op jongen ;-) SMAK ! caro |
|
| amanda...: | Maandag, mei 06, 2002 23:51 |
| heel mooi... maar streven voor iemand van wie je houd is niet goed echt niet probeer jezelf wat op te peppen.. vaak lukt het nog wel vooral als je niet alleen bent veel sterkte!! XXX amanda (ik sta altijd voor je klaar als je erover wil praten ofgewoon wat wilt mailen) | |
Over dit gedicht
| Auteur: mapie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||