mijn zwaard is boven je gericht
heb ik het lef om voor eens en altijd
af te rekenen met je
ben ik sterk genoeg om je niet meer te haten
je los te laten en zelfs te vergeven
mijn hoofd zegt ja, mijn hart schreeuwt nee
je bent een ondoordringbaar monster
je loert en kiest met zorg je slachtoffers
eigenlijk ben je een zielig figuur
maar wel een die mij veel pijn deed
en na zoveel jaren zitten de krassen nog op mijn ziel
de pleisters die erop zitten helen niet alle plekken
ik laat je maar gaan
zo hoef kan ik met mezelf blijven leven
gooi mijn zwaard neer en kijk je na
ren voor je leven
ooit ontmoeten we elkaar weer
en zal de uitkomst misschien anders zijn