in het donker
de scherpe randjes
van mijn kussen
grijpen mij
wanneer ik slaap
dan komen de monsters
naar boven
en de angst
ontwaakt
Dan wil het bloed
weer vloeien
het lichaam
wil pijn
het schreeuwt
om intens te voelen
maar dat kan ik niet meer zijn
Alleen dan
in het donker
is zij weer bij mij
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Woensdag, juni 29, 2011 18:10 |
| hallo, wat mag het zijn? een liter melk a.u.b. hey maar wacht eens, ken ik je niet? jij bent Bella niet? de koe die steeds melancholisch is, je de melancholiekoe... ja dat ben ik, maar noem mij maar eenvoudigweg traankoe | |
| Yellow: | Woensdag, juni 29, 2011 18:03 |
| sjonge, wat een namen dat mùen uitvind, ik vind het een keigrappige naam, traan koe... ik zie zo al een droevig koetje ondergaan terwijl het machinaal gemolken wordt |
|
| Yellow: | Woensdag, juni 29, 2011 18:02 |
| muuuuuuH ? | |
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||