Nooit meer

zal ik je nog zien …

ik zal nooit meer

je gezicht herkennen …

nooit meer

je stem horen …

Verdriet …

is nog intens aanwezig …

Ik wil je horen

ik wil je zien

ik wil contact met je …

Het is veel te moeilijk …

te leven zonder je …

ik wou je er zo graag nog in …

maar …

ik heb je boos gemaakt …

Niet de bedoeling …

maar ik heb het toch gedaan

kreeg ik nog maar een tweede kans

om met je contact te hebben

maar die kans …

komt nooit meer …

Nooit meer

bellen, berichten, schrijven …

gemis

het zal voor altijd blijven …

Ik wil je zo graag

terug in mijn leven

terug in mijn bestaan …

maar …

dat komt nooit meer terug

want jij hebt me laten gaan …

mijn eigen schuld

goedmaken …

dat kan nooit meer …

dat is mijn eigen schuld

spijt voor altijd!

kon je me maar vergeven

en weer in mijn leven zijn

dat is mijn allergrootste wens …