Lieve Moor..
Nooit meer je oren in mijn gezicht
en je snuit langs mijn wangen
slechts nog woorden in dit gedicht
Mijn handen niet meer door je haren
geen dag zal ik meer kunnen genieten
van je bruine ogen die altijd stralen
Nooit meer je hoofd tegen die van mij
de tijd heeft anders beslist
nu ben je hier boven, onbezorgd en vrij
Maar weet dat ik je mis
en dat jij, lieve Moor
door geen ander konijn te vervangen is
Nooit meer je zachte, tevreden geluid
maar slechts nog herinneringen
als er een traan langs mijn wang kruipt
Het mocht niet, het was nog niet jou tijd
wat ik ook probeer of zeg, het helpt niet
want jou, lieve Moor, ben ik nu voor altijd kwijt
Geschreven 13 november 2008