Een demons picknick...
Mijn klauwen smartten in misselijke wanhopigheid terwijl ik wachtte
Mijn nagels kietelden de nervositeit weg die de blaar deed ontstaan
De blaar, die voor eeuwig mijn onverzadigbare honger weerspiegelde
Mijn staart werd onrustig en begon te trekken en te spinnen,
sloeg oneindige kloven in ’t plaveisel voor de hopelozen om
erin te tuimelden zo hun veroudering er niet jonger op zou worden...
Daar kwam ’t vrolijke gezelschap met hun goody bags
allen hun kostbare vraatzuchtdrang verwennend
Terwijl de lucht ververste in haastige hongerige neusvleugels
verslonden papieren servetjes de gevlekte viezigheid
De stijve haren van een koppige houten verfkwast
had ruw een sprookjesachtig landschap geprikt ongepast voor
mijn zoektocht naar zielen, daar ik de akkers zou afschrappen
Lakens verweerde de briesjes en landden met griezelige sierlijkheid
Een mandenbanket vol onnodige buitensporigheid ontvouwde zich
over bevreemdend perfect gesnoeide zoden van ’t groene gazon
Zijdeachtige vullingen van tonijnbrood, loom uitvloeiend grapefruitsap,
suikersproeterige koffie, dampend bezijden de wind
Terwijl vrouwenjurken tastbaar zongen, fladderend in zonnig licht
werden reikhalzende honden eindelijk losgelaten
Ik zag hun gehaaste gedachtes van ’t dagelijkse leven zeldzaam worden
maar ik wachtte niet op de zorgeloze geesten van ’t familieleven
Ik kon mij niet voeden op lievelingsstiefvaders en hun zonen,
met hun goedkope toegeeflijke glimlachjes oneerlijk verwrongen
Nee, ik zweeg stil voor die ene treurige verschoppeling die
langs zou zwerven in smakelijke eerlijkheid en heerlijke onwetendheid
Want,
voedzaam zijn de kruimels van één mans laatste beetje hoop,
en net als een drankje zou hij me afkoelen met zijn tranen
Echter, op dit moment moest mijn gejaagdheid geduldig zijn
Maar hoewel de zomer nog moest langskomen
was de lente al zo veel meer spannender
dan in recente jaren...
Mijn nagels kietelden de nervositeit weg die de blaar deed ontstaan
De blaar, die voor eeuwig mijn onverzadigbare honger weerspiegelde
Mijn staart werd onrustig en begon te trekken en te spinnen,
sloeg oneindige kloven in ’t plaveisel voor de hopelozen om
erin te tuimelden zo hun veroudering er niet jonger op zou worden...
Daar kwam ’t vrolijke gezelschap met hun goody bags
allen hun kostbare vraatzuchtdrang verwennend
Terwijl de lucht ververste in haastige hongerige neusvleugels
verslonden papieren servetjes de gevlekte viezigheid
De stijve haren van een koppige houten verfkwast
had ruw een sprookjesachtig landschap geprikt ongepast voor
mijn zoektocht naar zielen, daar ik de akkers zou afschrappen
Lakens verweerde de briesjes en landden met griezelige sierlijkheid
Een mandenbanket vol onnodige buitensporigheid ontvouwde zich
over bevreemdend perfect gesnoeide zoden van ’t groene gazon
Zijdeachtige vullingen van tonijnbrood, loom uitvloeiend grapefruitsap,
suikersproeterige koffie, dampend bezijden de wind
Terwijl vrouwenjurken tastbaar zongen, fladderend in zonnig licht
werden reikhalzende honden eindelijk losgelaten
Ik zag hun gehaaste gedachtes van ’t dagelijkse leven zeldzaam worden
maar ik wachtte niet op de zorgeloze geesten van ’t familieleven
Ik kon mij niet voeden op lievelingsstiefvaders en hun zonen,
met hun goedkope toegeeflijke glimlachjes oneerlijk verwrongen
Nee, ik zweeg stil voor die ene treurige verschoppeling die
langs zou zwerven in smakelijke eerlijkheid en heerlijke onwetendheid
Want,
voedzaam zijn de kruimels van één mans laatste beetje hoop,
en net als een drankje zou hij me afkoelen met zijn tranen
Echter, op dit moment moest mijn gejaagdheid geduldig zijn
Maar hoewel de zomer nog moest langskomen
was de lente al zo veel meer spannender
dan in recente jaren...
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Woensdag, juli 06, 2011 10:29 |
| dat mag:) het is idd zeker niet, niet over de top | |
| wijnand.: | Woensdag, juli 06, 2011 06:20 |
| heb het gelezen en vind het een beetje over de top | |
| Fairouz: | Dinsdag, juli 05, 2011 12:59 |
| ik ben niet van de lange teksten toch heb ik er zo wie zo een elke dag bij die ik lees. En heb me ook hier aan gewaagd. En ja hoor ik heb het met interesse gelezen en inderdaad, het bleef boeiend ! zonnige groet |
|
| Godvader: | Dinsdag, juli 05, 2011 12:34 |
| ik verwachtte niet dat dit zomaar gelezen zou worden:D @wr, ja privaatrecht is ook zo gek nog niet enne met spaans ben ik nog ni veel verder dan si, no en de nada dus hou die portemonnee nog maar op zak hoor:P | |
| LovesRequiem: | Dinsdag, juli 05, 2011 08:15 |
| Wow, heel erg mooi weer :) Het is helemaal geen probleem om lange gedicht6en te lezen als jij ze geschreven hebt. Echt een kunst om het boeiend te houden :) | |
| trucker klaas: | Dinsdag, juli 05, 2011 08:08 |
| van onthaastende consumentenvlucht tot verwachtingsvolle essentie ... fraai schrijven ,klaas |
|
| windwhisper: | Dinsdag, juli 05, 2011 06:23 |
| je doet me versteld stan, hier houd ik dus van great job great job, zie je ik ga er van over de grens praten ;) lieve groet en een heel goede morgen Cobie fijne dag |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, juli 05, 2011 06:15 |
| Yoeri, kan er nog niet veel over zeggen, maar het voelt wel goed :) ik wacht de originele engelse versie even af voor een beter begrip :D (ben expres vroeg opgestaan, heel stil gedaan, om mijn partner niet te wekken ;)) mijn dochter heeft privaatrecht gedaan... en nog eentje; zal nog ff checken welke; leuk dat jij mss spaans gaat doen; heb ik weer wat woordenboeken aan te schaffen (A) hgr wr | |
| Godvader: | Dinsdag, juli 05, 2011 03:21 |
| mijn dank:D | |
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, juli 05, 2011 03:03 |
| Een goed verhaal, zeer lezenswaard! Groetje, Jacky |
|
| Godvader: | Dinsdag, juli 05, 2011 02:34 |
| ik stuur morgen deze unit in de originele engelse versie in... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Godvader | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||