's zomers
‘s zomers aan zee, waar we wandelen
vliegen meeuwen op vanuit je iris en valt
een slaap als een blok over je; verdwijn je
stil en witte wolkjes gelijk
(waar je ligt rolt de slaap als een stroom-
kiezel over de bodem van de nacht)
op de zijden huid van je wangen zijn de
tot stof geworden dromen vergeten en
wijl ik handgemaakte glasmozaïeken bekijk
geuren uit lakens wilde kruiden van velden
parelt het verlangen over je gebronsde lijf
sunset 05-07-2011
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Dinsdag, juli 05, 2011 13:28 |
| sunset is weer op dreef, miss wel mooier dan die ene van gister... gr. G |
|
| Dwaallicht66: | Dinsdag, juli 05, 2011 08:36 |
| Zalig stukje poezie! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||