In het park
In het park
Daar zat ik in m’n eentje
op een bankje in het park
te genieten van de bloemen
en naar mensen kijken
ze zagen me niet of hadden geen tijd
lieten geen genegenheid blijken
ik had behoefte
aan een groet, of zomaar een glimlach
zo’n klein gul gebaar,
hoefde niet eens ‘n praatje
allen liepen stug voorbij
ik stond uiteindelijk op en ging maar
miste plotseling heel erg
mijn maatje…
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Maandag, augustus 08, 2011 09:15 |
| voelbaar het gemis , voelbaar de liefde voor je maatje , jammer dat men elkaar voorbij loopt zonder een groet of een glimlach !!! een glimlach voor jouw vanuit een druilerig brabant |
|
| karinvangelder: | Donderdag, juli 07, 2011 21:23 |
| lieve Anneke ik zag helaas je gedichtje wat laat maar ga er toch even op in . het zijn momentopnames lieverd die eenzaamheid doet toeslaan woonde ik maar wat dichterbij was ik beslist naast je gaan zitten . maar zoals Fairouz al zei ..''t kan soms zelfs hinderlijk zijn afgeleid te worden in je gedachten waar je zoveel verdriet voelt .. liefs en heel veel sterkte meis morgen is er weer een andere dag !xx knuf Karin |
|
| Quicksilver: | Donderdag, juli 07, 2011 21:04 |
| Ontroerend gedicht lieve meis, had het graag anders voor je gezien. Hopelijk is het de volgende keer anders! Ojee dat missen begrijp ik zo goed! Ik geef je even een warme knuffel, veel liefs dicky |
|
| tooskedeb: | Donderdag, juli 07, 2011 15:24 |
| Veel mensen leven voor zichzelf of hebben haast..... maar jouw gemis van Wim is zó voelbaar,kwam ik maar langs gerold in jouw parkje, we kletsten tot de zon onderging! Dikke knuf,Cathy. |
|
| Hilly N: | Donderdag, juli 07, 2011 08:33 |
| Het missen klinkt door in jouw woorden Anneke. Lieve vlindergroeten, Hilly |
|
| Elenore De Groote: | Dinsdag, juli 05, 2011 23:32 |
| Ow, ken dat gevoel, het is zo belangrijk, een ontmoeting, een lach. Liefs, Elenore xxxxxxxxxxxxx | |
| trucker klaas: | Dinsdag, juli 05, 2011 20:50 |
| gezellig parkje .... sterkte om het gemis te verwerken in die herinneringsmomenten groet ,klaas |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, juli 05, 2011 19:47 |
| een groetje licht op in het groen als gras komen en gaan van de hun gang gaanders, als een bloem blijft het lang die dag nog ons bij staan. hans |
|
| Godvader: | Dinsdag, juli 05, 2011 13:12 |
| rakend deze.. en ja wat Fairouz beschrijft dat ken ik goed want ik woon ook in Groningen en als hij ''t over ''t noorderplantsoen heeft...daar wordt alleen maar lawaai gemaakt! ach ja, alles is relatief:) gr. G |
|
| Fairouz: | Dinsdag, juli 05, 2011 12:02 |
| Lieve Anneke, Als je bij mij in de buurt zou wonen dan zou je blij zijn als men eens niet tegen je klept. Echt waar hoor hier is men nogal sociaal. Bij ons in het park zou je niet lang alleen gezeten hebben. En als ik je dan had getroffen dan had ik je de oren van het hoofd gekletst....liefs uit Groningen, Fairouz |
|
| roosjerood: | Dinsdag, juli 05, 2011 11:55 |
| het gemis dat je voelt zo stilmakend beschreven sterkte Anneke |
|
| spring-in-het-veld: | Dinsdag, juli 05, 2011 11:43 |
| als je het op kan brengen, neem dan een hondje, met zo`n beestje mOet je naar buiten, en heb je ook altijd aanspraak, door weer en wind, echt waar.. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juli 05, 2011 11:38 |
| ja herkenbaar vandaag dus dat ik NOOIT naar een koopavond ga of op zondag weg iedereen is dan samen |
|
| windwhisper: | Dinsdag, juli 05, 2011 11:04 |
| ja lieve Anneke, jouw Wim zo missen, dat het bij het lezen ook voelbaar is. Wat zijn we tegenwoordig onverschillig, zonder een groet voorbij gaan, ik zou het echt niet kunnen, dus zeg ik je vanaf hier maar "goede morgen" en ik fluister een kushand in het bijna windstille lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||