Het is niet eerlijk,
ik wil bij jou zijn,
maar het kan niet..
er is 1 iemand die ons tegen houdt,
en dat is je moeder, je moeder is alles; dat denkt ze vooral zelf.
Ze vind het niet leuk, er lopen 5 jongens in huis, en ik kom erbij als enigste meisje.
ik krijg alle aandacht, zelfs van haar eigen man.
Ik kan er niks aan doen, zolang je dat maar weet.
Ik ga met jouwn zoon, en hij betekent zoveel voor mij, dat ik er voor ga vechten.
vechten voor de dingen die jij over mij rond bezuind, het slaat nergens op!
Ik moet volgens jou, mijn handen uitsteken? terwijl mevrouw zielig op de bank ligt te doen.
Ik doe alles voor je, wassen, strijken, vouwen, moppen, stofzuigen, afwassen, koken enz enz..
laat je lekker na kijken mens, ik doe geen reet meer voor jou.
Ik ben zo klaar met jou, met de dingen die je zegt over mn diploma, ik ben geen goede kapster? kijk even naar jezelf, zelf heb je niks, geen werk, geen goed huwelijk, en je leeft van de pgb van je zoon!
4000 euro hebben we het over, 4000 euro die verbrast aan dingen die onnodig zijn, geef je zoon ervan kleren, of sterker nog, laat hem zelf over zijn geld bepalen, en geef joun bankrekening niet langer door!
Er zit zoveel woede in me, dat ik geen goed woord meer over jou kan vertellen,
ik walg van je!
Ik red me wel, laat mij mn gang maar gaan en zoek het maar uit.
Ik vecht alleen nog voor mn ventje, en doe niks voor jou!