Snel weg
vertrokken, met aan mijn zijde een diepe slaap
eindelijk is de geest uit mij getrokken,
mijn heem in de oppas gegoten
en ik wil niet meer terug, voorlopig !
een schootveld vol neon,
ik volg witte lijnen,
verdwijnend in een gulzige nacht
naast mij slaapt een stoel een gat,
naar een niet vreemde wereld
met mijn ogen eet ik de verte waarin men woont
waar heldere meren uitdagend glanzen
tussen de uitgestrekte wouden gelegen
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Zaterdag, juli 09, 2011 14:51 |
| een schootveld vol neon! beeldvormend gedicht..van genoten gr. Yoeri |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, juli 09, 2011 10:39 |
| mijn werkplek fraai beschreven ;) graag gelezen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||