De vreemde vrouw
De vreemde vrouw
Ik ben groen en fris,
zoals een song door het gras
ben diep als het nest van een vogel
kom uit het verleden van
lang voorbije dagen
uit het bos waar ik leerde ademen
in verlangens van de geliefden
die daar sliepen
Ik ben van daar,
het dorpje vol zachte winden
op een veraf gelegen heuvel
daar was een windmolen
en de lucht hing aan zijn vleugel
wolken vermengd met rook
de wind komt en gaat
ik kom uit het land waar
ze tapdansen met houten lepels
-vandaar-
M ©
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Dinsdag, juli 12, 2011 08:50 |
| Wat fijn je woorden weer te lezen Marousia. Een lieve zonnezomergroet, Hilly |
|
| Fairouz: | Maandag, juli 11, 2011 20:08 |
| wat fijn je weer eens te lezen ben ik helemaal met klaas eens. Fijn gedicht ! Fijne avond, Fairouz |
|
| trucker klaas: | Maandag, juli 11, 2011 19:53 |
| toch weer genieten van jouw verschijnen ;) graag gelezen , groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marousia |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||