het moment
Er komt een moment
Dat je die gene kent
En dat je weet
Voor wie je dit alles deed
Dan heb je spijt
En wil je iets aan die gene kwijt
Het voelt zo raar
Want je houd toch niet zoals je dacht van haar
Je moet het haar vertellen, maar je weet niet hoe dat moet
Je hebt echt geen idee, hoe je dat doet
Hoe je het haar ook zegt, het doet haar pijn
En je kan der niks aan doen, je wil alleen maar vrienden zijn
De liefde komt maar van 1 kant
Je probeert haar te steunen, en pakt haar hand
Je zegt dat het je spijt
Ze zegt je dat de liefde en de pijn vast wel ooit met het verdriet slijt
Dat je die gene kent
En dat je weet
Voor wie je dit alles deed
Dan heb je spijt
En wil je iets aan die gene kwijt
Het voelt zo raar
Want je houd toch niet zoals je dacht van haar
Je moet het haar vertellen, maar je weet niet hoe dat moet
Je hebt echt geen idee, hoe je dat doet
Hoe je het haar ook zegt, het doet haar pijn
En je kan der niks aan doen, je wil alleen maar vrienden zijn
De liefde komt maar van 1 kant
Je probeert haar te steunen, en pakt haar hand
Je zegt dat het je spijt
Ze zegt je dat de liefde en de pijn vast wel ooit met het verdriet slijt
Reacties op dit gedicht
| iloveyou: | Dinsdag, mei 07, 2002 11:03 |
| The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, mei 07, 2002 01:57 |
| mooi Maar toch.. geen achtergrond En geen blokken van vier zinnen.. Komop laat het uiterlijk van je diggie ook mooi zijn! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chatfreak | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||