regendruppels
Onzichtbaar je reis begonnen
vluchtig en doorzichtig.
Niet bekend waar je
terecht zou komen.
Op het harde beton,
waar niemand je meer terugvind
dan alleen een natte plek
waar iedereen ben een boog omheen loopt.
Of het schijnheilige gras,
het lijkt zo zacht
maar voor je het weet wordt je verslonden
door de grond eronder.
Of in het water waar je spoorloos
verdwijnt in de menigte.
Ook ik voel me eens een regendruppel
onzichtbaar en gehaat door mensen.
Terwijl ze niet willen zien
dat ik af en toe zo nodig ben.
Ik weet alleen niet
waar ik terecht zou willen komen
na deze onbekende en eenzame reis.
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Woensdag, juli 13, 2011 11:25 |
| Druppels zijn deel van een/het geheel, toch? Mooi geschreven en graag gelezen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||