zonder, maar met jou
Zonder,
maar met jou.
Het is niet dat ik wacht - ik sta
niet langer waar jij mij achterliet:
ik heb gerend alsof ik vluchten wilde
ben tot stilstand gekomen bij het begin
van de aarde, ik heb gewandeld
over het verse gras met in herinnering
het oude grind onder mijn voeten onderwijl
ik naar de blauwe hemel keek en ik
liet de heldere lucht in mijn longen toe
Ik adem uit en wend mijn blik af
ik kijk rond in het nieuwe land
ik zoek niet, maar voel altijd nog hoop
in mij, want misschien zal ik je weer
ontmoeten, op een van de nieuwe wegen
ik zou je zo graag tegenkomen, je zien
en je omhelzen, maar ergens weet ik
dat jij niet bent herboren met mij
en ik loop verder zonder, maar met jou.
Reacties op dit gedicht
| biebie-balance.: | Woensdag, juli 13, 2011 21:19 |
| erg mooi gedaan! groet, balance |
|
| entropy: | Woensdag, juli 13, 2011 16:22 |
| mooi .. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||