Rijger.
Dan, vlak voor de morgenstond
rijg ik mijn lippen samen. Tong ertussen.
Je hebt mij het spreken verleerd,
het preken verteerd verstoord gehoord
met naald en draad geronnen.
'Het ademt nog.'
Tussen vleugneuzels en neusvleugels
vliegt de geur van gieren; adelaar gevangen
door raven gepakt; in jouw zweem
komt de slaap en de rust.
Reacties op dit gedicht
| heetgebakertje: | Donderdag, juli 14, 2011 17:27 |
| Mooi deze | |
| Zonneschijn: | Donderdag, juli 14, 2011 17:27 |
| adembenemend goeie zweem:D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||