Alsof
Alsof
Ik stond daar naakt en onbewogen
tussen lief en leed, zonder gedachten.
Ik keek rond,
alsof ik net de dood op bezoek gekregen had,
mijn mond gevuld met woordenloze tanden.
Och help mij, nu meer dan ooit, och help mij weer te praten.
Misschien dat dit bestaan eerder al een leven was,
misschien dat ik met mijn ogen het verleden reeds vroeger zag,
in duizenden valse herinneringen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 12, 2017 17:47 |
| Zeer goed geschreven. Liefs | |
| - tinne -: | Zaterdag, juli 16, 2011 10:45 |
| ik lees in dat laatste geen hoop.ik denk dat ik het niet snap. liefs |
|
| mima: | Vrijdag, juli 15, 2011 23:56 |
| bijzonder mooi graag gelezen |
|
| switi lobi: | Vrijdag, juli 15, 2011 20:15 |
| ''Alsof'' en dat zegt juist heel veel.. knap geschreven tegenstrijdigheid. Groetje, switi lobi |
|
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, juli 15, 2011 09:22 |
| berichten uit het hiervoormaals navertellen als science fiction? ik vind het wel wat hebben eigenlijk, heel apart.. graag gelezen, sihv |
|
Over dit gedicht
| Auteur: heide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||