“Mieke.......”
Jarenlang...droomde ik van je
Iedere maand toch minstens een keer
over maanlicht, rozengeur en champagne
Samen staren hoe de sterren weerspiegelen
in een meer
Wekenlang...zocht ik de manier
jou te vertellen wat ik voor je voel
Maar na dagenlang staren naar een wit vel papier
wist ik...het maakt niet uit hoe
als je maar weet wat ik bedoel
Urenlang dacht ik...kom op man
vertel het haar gewoon recht in ‘t gezicht
dat je eigenlijk geen minuut zonder haar kan
Ik durf niet...te mooi...te lief...
vandaar dit gedicht...