Waarheid.
Steeds komt de waarheid
gestuwd door zielepijn
meer naar de voorgrond
jij bent moeder
ik dochter
vervlogen jaren
vormden 'n leerschool
nabije toekomst
brengt verdrietig afscheid
jij sterke vrouw
dwaalt koortsig in vroeger
het nu begrijp je niet meer
leven is niet meer
als vanzelfsprekend
kost veel kracht
voor jou als moeder
voor mij als dochter
gestuwd door zielepijn
meer naar de voorgrond
jij bent moeder
ik dochter
vervlogen jaren
vormden 'n leerschool
nabije toekomst
brengt verdrietig afscheid
jij sterke vrouw
dwaalt koortsig in vroeger
het nu begrijp je niet meer
leven is niet meer
als vanzelfsprekend
kost veel kracht
voor jou als moeder
voor mij als dochter
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Zaterdag, juli 30, 2011 23:07 |
| Lieverd, heel mooi weergegeven, je gevoel. Sterkte! x Nini |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 16, 2011 20:20 |
| Lieve Cathy, de onmacht spreekt hier de waarheid, ik weet wat je bedoelt, die onmacht knaagt voortdurend aan je ziel en dat doet pijn. Lieve troostknuffel geef ik aan jou en je moeder en veel sterkte. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tooskedeb | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||