“Het uur van de waarheid...”
Het uur van de waarheid
lijkt altijd een minuut te vroeg
Secondes slopen mijn hoofd voor een beslissing
Woorden alleen zijn niet meer genoeg
Bang in het donker
bedenk ik altijd net te laat
Voorzichtig tast ik langs bezwete vormen
alsof duisternis me niet meer baat
Dierlijke instincten
in heldere verrukking geblust
Parallel volgen onze harten een ritme
van samen zijn, verliefdheid en rust
Een minuut lijkt vaak te weinig
als ik zoiets moois beslis
Door verlegenheid loop ik het uur van de waarheid
uiteindelijk toch ook wel vaak mis...