lopend over
een brug
die stukje voor stukje afbreekt
net de overkant gehaald

ik ben er
ik zal er zijn
waar je ook bent
kom je overal tegen

al denkend
het was wel een mooie dag
de zon scheen volop
die door jouw
lieve blik dooft

de zwoele geluidjes van jouw stem
die mijn ogen
laten stralen
en mijn gezicht
en hart doen verblinden

zo'n tedervolle glimlach
komt er van je
tedere, rode lippen

jij krijgt van mij
wat je toebehoort
want jij bent alles voor mij

de dans die
we ooit hebben gedanst
heeft mij totaal
in de greep
telkens weer
als ik er
aan terug denk
krijg ik
verliefde gevoelens

mijn benen trillen
als ik je aankijk
zullen de gevoelens
die ik voor je heb
nooit,nooit
overgaan
daarvoor ben jij te
mooi en te lief
in mijn dromen

die wederom worden aangewakerd
door jouw gevoel
van onzekerheid
of je wel van mij houdt

ik weet je hebt tijd nodig
om alles op een rijtje
te zetten
om te ontdekken
wat jij voor
mij voelt

toch schrijf ik dit gedicht
over jou
omdat mijn gevoelens
niet meer te stoppen zijn
en steeds verliefder
op je wordt

vorm jij de schaduw
achter een boom
die na die ene
boswandeling
is omgetoverd
in een woestijn
vol Fata Morgana's

drink ik uit een bron
vol zuiver mineraalwater
het glas droogt uit
in de hitte

al ga ik naar
het oosten of westen
de afstand tussen ons
blijft even ver

aan de tafel
van verlangen
zit ik nu alleen
waar jouw koffie
koud is geworden
en de mijne
al drie keer
opnieuw is ingeschonken

ga ik maar naar huis
en schenk een rode wijn
voor mezelf in
de kleur der liefde
die ik langzaam opdrink
op jou
vol met hunkeringen
naar jou
is dit zomaar 'n verlangen

je krijg wat je
verdiend hebt
blijf ik in huis
wachten op mijn
grote liefde

totaan het bittere eind



liefs

johan