Stukje van mezelf verdwenen.
Plukjes losse haren dwarellen naar de grond
Alweer een stukje van mezelf verdwenen
Wie weet nog wie ik ben
Wie weet nog waarvoor ik bestond
Wat is de reden van mijn leven
Waarom ik ontstond
Nu is vast die reden anders dan voorheen
Niet doordat mijn innerlijk is vergeten
Maar door het vreten
van de wereld aan mn uiterlijk
Ik weet wel wat jij denkt,
En waarom je zo keek
Jij hebt liever fake
Dan lelijk.
Reacties op dit gedicht
| spring-in-het-veld: | Donderdag, juli 21, 2011 19:15 |
| ah wat hard, en ik denk dat het voor sommigen een reeel beeld is, erg.. knuf, sihv |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hoboceline,, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||