voorwaardelijke liefde
opgesloten in een donkere kelder
zie je in alle schaduwen
een aanvallende spook.
Angstig vraag je je af
waaraan je dit hebt verdiend.
At je je bord niet leeg?
had je een te grote mond?
of liep je zomaar in de weg?
je houdt het zelf niet meer bij
omdat dit al te vaak is gebeurd.
Weggekropen in het verste hoekje
wacht je tot je ouders je eindelijk
komen verlossen uit je nachtmerrie.
Maar het duurt altijd langer dan je denkt.
wanhopig vraag je je af
wanneer je ouders weer van je gaan houden.
als je precies doet wat zij willen?
als je op alles "ja" en "amen" zegt?
of alleen als er visite is
waarbij ze hun liefste masker opzetten.
Het liefst zou je helemaal verdwijnen
en als vliegje terug willen komen.
om te ontdekken of ze je zullen missen
om te zien of ze verdriet om je hebben
om te horen wat je over je zeggen
en om er zo achter te komen
of ze ooit onvoorwaardelijk
van je hebben gehouden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||