Nijmegen
aan de waalkade ruist
de wind mijn oren
schaats alcohol over
verlopen gladiolen
als de krieken kraken
orkest niet langer dweilt
is deze dichterlijke
nacht allang verovert
nu St. Steventoren
zijn vieren slaat
en wij lallend
straten beklinken
van benedenstad
waar onze handen
ontmoeten
de eerste kus
onze stad
heeft doen
herboren
de wind mijn oren
schaats alcohol over
verlopen gladiolen
als de krieken kraken
orkest niet langer dweilt
is deze dichterlijke
nacht allang verovert
nu St. Steventoren
zijn vieren slaat
en wij lallend
straten beklinken
van benedenstad
waar onze handen
ontmoeten
de eerste kus
onze stad
heeft doen
herboren
Reacties op dit gedicht
| gewolkte: | Zondag, juli 24, 2011 17:42 |
| zijn ze aan het boren? doe mij dan nog maar het schuim der aarde |
|
| DiStefanO: | Zondag, juli 24, 2011 17:13 |
| ik loop enkel van kroeg naar kroeg :) | |
| Kaatjes Tralalaatjes : | Zondag, juli 24, 2011 14:13 |
| Mooi! Ik zou zo graag eens meewandelen. Ware het niet dat ik zo nerveus als een aap word van zoveel mensen, en dan moet ik vermijden dat ik niet puur van stress een voorbijganger bij de jaspanden grijp, deze minkukel heen en weer zwiep en ''m tenslotte met een doodsmak tegen de dichtsbijzijnde blarentent gooi. Nee, laat ik maar niet meelopen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: DiStefanO | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||