Boerenschuur
Enzo...
stormt nostalgie door boerenschuur
waar de duif zijn twijgen vlecht
op de zolder tussen muizen
waar hobbelpaard schommelt
regen ritmisch tikt op pan
is het jou lach die ik herinner
tussen twee paarden en ezel
wieg jij blauwe kinderwagen
sta ik voltrots met opa’s pet
die niet past
zo renden wij augustusmais
met vliegers van oude kranten
waar ik draken op schilderde
en jij een zon
hier hijs ik een tweede zei je
ach, wie kon ons wat maken?
de appelboer waar wij appels jatten,
maar alleen als ze roodgroen waren?
of kersenboer die ons een bak gaf
onze broekzakken allang bomvol?
ik herinner mij dat beeld
nu ik hier weer sta
haar stenen hermetselt
doch stof nog daar
ruikt het vanouds
als opa lacht, oma roept
jongens, jongens het eten is klaar
stormt nostalgie door boerenschuur
waar de duif zijn twijgen vlecht
op de zolder tussen muizen
waar hobbelpaard schommelt
regen ritmisch tikt op pan
is het jou lach die ik herinner
tussen twee paarden en ezel
wieg jij blauwe kinderwagen
sta ik voltrots met opa’s pet
die niet past
zo renden wij augustusmais
met vliegers van oude kranten
waar ik draken op schilderde
en jij een zon
hier hijs ik een tweede zei je
ach, wie kon ons wat maken?
de appelboer waar wij appels jatten,
maar alleen als ze roodgroen waren?
of kersenboer die ons een bak gaf
onze broekzakken allang bomvol?
ik herinner mij dat beeld
nu ik hier weer sta
haar stenen hermetselt
doch stof nog daar
ruikt het vanouds
als opa lacht, oma roept
jongens, jongens het eten is klaar
Reacties op dit gedicht
| DiStefanO: | Maandag, juli 25, 2011 18:01 |
| het contrast een koe en albert verlinde...wat is er nu mooier dan die oude tijd oprakelen! | |
| Kaatjes Tralalaatjes : | Maandag, juli 25, 2011 17:56 |
| Ha, heerlijke nostalgie. Ik weet nog hoe we altijd in een weiland in Deurningen gingen controleren of de koeien niet over het schrikdraad sprongen. Een koe probeerde het, maar ze misrekende haar sprong en kwam hard op de grond terecht. Ze krabbelde overeind en mankte aan een van haar poten. Wat had ik medelijden met dit individu. Mensen en dieren zijn gelijkwaardige wezens voor mij. Een vogel des velds heeft wat mij betreft evenveel recht op leven als Albert Verlinde. | |
