Liefe opa,ik weet nog goed dat ik naast het sterfbed zat met de tranen in mijn ogen
ik tegen u sprak en we beloftes sloten
dat u naar mijn gedichten en naar mijn songteksten zou luisteren
en daarvoor dat ik mijn naasten lief moest hebben
en dan nog een fijne tijd
maar hoe kan dat zonder u?
je weet pas hoeveel je om iemand geeft
als diegene er niet meer is
maar dan is het te laat,
hoe kan ik verder leven met zo´n gemis
als het gene waarvan ik hield er niet meer is
als ik terug denk aan u dan stromen de tranen over mijn wangen
en dan doet mijn hart O zo zeer en dat iedere keer maar weer keer op keer
maar opa we zien elkaar snel en bij ieder gedicht voel ik u weer even bij dat wel
kijk naar me van hoog daarboven en wees trots op me
net als vroeger.......