aanvaarding. is dit het lot?
Mijn droom
vervlogen.
Een droom
die voor mij
vertrouwder was geworden
dan de werkelijkheid.
Het is moeilijk om die droom
los te laten
en te moeten beseffen dat
het leven ook gewoon doorgaat
zonder jou.
Een leven
zoals in mijn droom
bestaat niet.
Het is te
volmaakt.
Het verloopt te
soepel.
Geen strubbelingen
of kleine botsinkjes
tussen onze karakters
die toch zo heel anders zijn
en niet voorbestemd
samen te zijn,
zoals in mijn droom.
Ik zie nu in
dat ik met kleppen voor mijn ogen
streefde naar
de verwerkelijking van mijn droom.
Terwijl ik
eigenlijk de enige
hoofdrolspeler was
en de rest slechts vage schimmen.
Ja, ook jij
bleef in mijn droom
onbereikbaar voor mij.
Ik besefte het niet,
maar het is voorbij.
vervlogen.
Een droom
die voor mij
vertrouwder was geworden
dan de werkelijkheid.
Het is moeilijk om die droom
los te laten
en te moeten beseffen dat
het leven ook gewoon doorgaat
zonder jou.
Een leven
zoals in mijn droom
bestaat niet.
Het is te
volmaakt.
Het verloopt te
soepel.
Geen strubbelingen
of kleine botsinkjes
tussen onze karakters
die toch zo heel anders zijn
en niet voorbestemd
samen te zijn,
zoals in mijn droom.
Ik zie nu in
dat ik met kleppen voor mijn ogen
streefde naar
de verwerkelijking van mijn droom.
Terwijl ik
eigenlijk de enige
hoofdrolspeler was
en de rest slechts vage schimmen.
Ja, ook jij
bleef in mijn droom
onbereikbaar voor mij.
Ik besefte het niet,
maar het is voorbij.
Over dit gedicht
| Auteur: Petronella | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2000 | ||
| Thema's: | ||