leegte
de leegte die ik in me voel die is met geen pen te beschrijven
de leegte die ik in mij voel die kan ik niet om schrijven
ik zal het liefst mijn eigen op willen sluiten en het liefst de hele dag willen huilen maar de tranen ken ik niet meer laten vloeien ik ben van steen geworden en heb alles diep weg geworteld
de dood kijk ik in de ogen aan en versta zijn taal heel goed
de angst om dood te gaan is weg gegaan zomaar omdat ik voel dat ik mij eigen niet nuttig voel op deze aardbol
ik heb nooit voor mijn zoon kunnen zijn wie ik wou zijn een vader met liefde een vader met trots want ik ben een vader die lange tijd verslaaft is geweest en daar door mijn zoon is verloren
waarom moet ik het zo voel dat ik de uitverkoren ben die zo moet lijden en een zwaar kruis moet dragen
waarom zeg het mij kan ik niet meer de zon zien schijnen en een lach meer tonen maar voel in de dood zo dicht bij