Hij veegt het bord van tafel en lacht eindelijk weer eens hardop. Hoe kon hij zo stom zijn te geloven dat zij zou stoppen met spelen toen ze zei dat het klaar was met de spelletjes? Na het schaakmat was zij gaan spelen met allebei haar lopers, haar pionnen en zelfs de dame was niet ongerept gebleven. Hij tikte de rand van zijn glas aan, hervatte zijn moed en zette het aan zijn lippen, zijn lippen die tintelden door alle energie die het spel in hem vrij hadden gemaakt. Zo zou hij een visje gaan halen en vervolgens weer de auto instappen, op naar het volgende toernooi waar hij niet in dezelfde truc zou tuinen. Haar vlag was al tijdenlang gevallen, een minuut of acht zag hij terwijl hij opstond, maar vanwege alle omstanders die zo gulzig keken had hij het verzuimd de partij op te eisen. Zij kreeg de slagroomtaart mee naar huis, maar hij beloofde zich het lekkerbekje om de hoek; en misschien, heel misschien zou hij zelfs nog het boek met openingen van Kasparov aanschaffen. Omdat de Russische revolutie altijd beter klinkt dan die in feite was.
Pas jaren later zou het besef komen dat openen met beide paarden een zwakke stelling opleverde, en dat je beter kunt gaan schuiven met de pionnen, zodat het hart van de koning achter een sterke muur komt de staan. Onaanraakbaar voor een overspelige loper die geen acht slaat op de status van de dame.