achter het grijze kwam de zon op
het bleef vrijwel de hele dag regenen
een dag om gewoon te blijven liggen
slapend gaan de uren voorbij
met in de voormiddag wat dromen
mijn leven is niet volmaakt
alles wat mij is beloofd
niets is er van terecht gekomen
nog steeds dwalen mijn gedachten
ze komen bij jou telkens weer
mijn leven was ooit eens volmaakt
nu bestaat het enkel uit dagdromen
waar ik stiekem mijn geluk wel vind
het is heus niet enkel ellende
maar toch blijft mijn hart vragen
waarom ben ik niet bij jou
langzaam gaat de grijze dag aan mij voorbij
en is het moment aangebroken om te slapen
terwijl we dat toch al deden
soms is de realiteit dichter bij dan je denkt
grijs is de dag