Waarom.. Waarom.. WAAROM..
Er kruipen tranen uit mijn hart,
want heel stiekem na vannacht,
had ik gehoopt op een nieuwe start.
Alles ging zo zoals het moest gaan,
we konden weer samen lachen,
het verleden lieten we achter ons staan.
Je gaf me mijn hoop en moed weer,
maar alles was te mooi om waar te zijn,
weer ging het niet door, de vierde keer.
Liters tranen spoelen uit mijn hart,
waarom doe je me dit weer aan,
ik ben er helemaal door verwart.
Je hebt een nieuwe afspraak gemaakt,
zondag heb je beloofd naar me toe te komen,
als het niet door gaat, is mijn hart te diep geraakt.
Ik blijf je kansen opnieuw geven, nee zeggen kan ik niet,
maar ondertussen mag ik mijn mening niet uiten,
en verdrink ik letterlijk in mijn tranen van verdriet.