Vroeger
Mijn gedachten dwalen
naar vroeger tijd.
Het lijkt een boze droom
een nachtmerrie ten spijt.
Ik dwaalde door de straten,
die waren veel te lang.
Niemand had mij in de gaten,
oh, wat was ik bang.
Die tijd komt af en toe
weer boven drijven.
Als een olievlek op zee
die er steeds zal blijven.
Mijn gedachten dwalen,
ik huil, maar weet toch snel,
dat er nu niets te huilen valt.
Nu niet.. maar toen, zeker wel!