Ik zou perfectie willen zijn
Meer dan leugens of geluk
Vallen wil ik, branden tot stof
maar as zal de tijd laten als hij is
Water zal niet wassen en as zal niet helen
Zoals vacht niet kan verhullen dat de huid eronder leeft
Zacht zijn jij en ik
Maar de woorden steken zoals vlammen likken
Weet wie ik ben, ken het vuur dat niet langer brand
Jouw ogen vangen zielen, je handen schrijven leed
Zacht zijn je woorden
waarheid is mijn eed
Kilte breekt de eenzaamheid
Leegte vult zich met hetgeen nog niet geleefd
As droogt op mijn huid
Water lest de dorst niet meer