De Romantiek
Eindeloos turen,
Turen over de zee.
Tot dat er van binnen een leegte ontstaat.
Die wordt gevuld met een zucht.
Een zucht van verlichting,
En er een van verlangen.
Zacht meedeinen met de zee.
Turen naar de onbekende verte.
De schoonheid,
Van verre.
Overgang tussen hemel en aarde,
Overgang tussen het nu en het dadelijk.
In de zucht van de wind,
Waait het eindeloos verlangen mee.
Turen over de zee.
Tot dat er van binnen een leegte ontstaat.
Die wordt gevuld met een zucht.
Een zucht van verlichting,
En er een van verlangen.
Zacht meedeinen met de zee.
Turen naar de onbekende verte.
De schoonheid,
Van verre.
Overgang tussen hemel en aarde,
Overgang tussen het nu en het dadelijk.
In de zucht van de wind,
Waait het eindeloos verlangen mee.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Le petit artiste voyager | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2011 | ||
| Thema's: | ||