Mededogeloze leegte (Pukkelpop 2011
Ik zet mijn voeten naast mijn bed
De beelden ook maar uitgezet
En alleen maar ontzet en ontdaan
De rest van mijn pyjama aangedaan
En al ken ik ze niet, de mijne zijn veilig
De rest van de slachtoffers, onnoembare pijn
Voel ik me plots toch, zo alleen en verloren
Omdat het veilige ineens zo onveilig kon zijn
Want ik ken ze, de dagen, die onbeschrijfbaar waren
Zoals we vrij waren, alles ineens mogelijk zou zijn
Tot opeens vanavond een mededogenloze leegte
Het enige antwoord op die vrijheid mocht zijn
*Mijn gedachten gaan uit naar de slachtoffers van het noodweer op Pukkelpop en hun familie. Sterkte allemaal...*
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Vrijdag, augustus 19, 2011 09:59 |
| het is niet te beschrijven al dat leed sterkte |
|
| zomerkind: | Vrijdag, augustus 19, 2011 08:09 |
| ja erg hey!!! gr eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2011 | ||
| Thema's: | ||