Ze fluistert haar naam
hij schreeuwt alvesh ghalem,
maar mist de klanken,
omdat zijn nachten braken
met pijn op de borst en ook
om lendenen die brandden.
Ooh nee. Nooit, nimmer.
Mijn tranen ziet alleen mijn geliefde
en haar versta ik niet, nu blij?
Ik kniel voor de dood nog niet
en jouw herinnering is het bloed,
het water in mijn vodka
dat ik drink voor het overgeven.