treinpoezie
Uitgestrekte velden
Omgeploegd land
Stukje groen,weg,bomen
Auto's hoor je zelden
Kunstwerk aan de wand
Forensen gaan,toeristen komen
Bij 't stilstaan,de deur die sist
En nog een keer bij't vertrek
Gevloek,trein gemist
Luid geratel in mijn nek
Ik hoor praten woord voor woord
De lach en de emotie
Waar gaat iedereen naar toe
Hij naar Amsterdam,net gehoord
Dan verder met de taxi
De cadans,ik word moe
Bij't stilstaan,de deur die sist
En nog een keer bij't vertrek
Verdorie,m'n station gemist
Luid geratel in mijn nek.
Reacties op dit gedicht
| Amyst Nuka: | Zaterdag, april 14, 2007 15:56 |
| 7 jaar na het publiceren van dit gedicht zeg ik: prachtig. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: harma | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2000 | ||
| Thema's: | ||